تدریس، زیستن در لحظه است

داشتیم با هم در مورد فوت و فن های تدریس صحبت می کردیم که صحبتش را با جمله ای با این مضمون ادامه داد که تدریس، در لحظه بودن است». جمله اش به دلم نشست. چیزی را به زبان آورد که از نزدیک لمسش کرده بودم. چیزی که در اعماق ذهنم بود اما هیچ وقت با این صراحت به زبانم نیامده بود.
واقعا عجیب است این ویژگی تدریس برای من! همین زندگی کردن در زمان حال. هزاران دغدغه و مشکل و مصیبت که داشته باشی اما پایت را که به درون کلاس می گذاری، انگار که طلسم شده باشی، می شوی یک ادم دیگر! یک آدم شاد و خندان و انرژی بخش! و به ویژه اگر مخاطبت هم با انرژی و خوشحالی ات همراهی کند، پایداری این انرژی بیشتر می شود یعنی تا مدت ها تأثیر این یک ساعت و نیم از وقتی که برای تدریس در یک جلسه کلاسی صرف کرده ای در روح و روانت می ماند.
شاید برای همین است که عاشق تدریسم؛ که انرژی می دهد؛ که شادت می کند؛ که مشکلاتت را برای لحظاتی از یادت می برد؛ و در یک کلام، برای اینکه زیستن در لحظه است!